Blog

Walk into the light and dissolve the chains...

Walk into the light and dissolve the chains… by Themis C. Stefanou

Με τεράστια χαρά, πέτυχα στο timeline μου τις προάλλες ανάρτηση σχετικά με την νέα ιστοσελίδα του Μουσικού Εργαστηρίου του Άγγελου Μουρβάτη. Βλέπετε είμαι από αυτούς που όχι μόνο πρωτομπήκανε στον χώρο επί της Ανατολικής Θράκης 8 στην Ξάνθη, αλλά και από αυτούς που πρίν από αυτό ταλαιπωρούσανε τον Γιάννη τον Δρεμσίζη και τους μαθητές του στον κάτω όροφο στην προηγούμενη σχολή τα ατελείωτα απογεύματα με πρόβες με επαναλαμβανόμενα ουρλιαχτά επάνω στα τραγούδια των Queensryche, των Judas Priest, των Iron Maiden… Παιδιά ήμασταν τότε, μετά μάθαμε, τα κάναμε καλύτερα…! Ήμουν από αυτούς που όταν ο Άγγελος μελετούσε για τον δίσκο NEVER BREAK A WINDOW (τότε που κλεινόσουνα στο δωματιάκι Αφεντικό και δίπλωνες την JEM στα 2 από τα παιξίματα) καθόμασταν από έξω και δε πλησιάζαμε γιατί «ο Δάσκαλος μελετάει παιδιά, πάμε δίπλα στα drums να παίξουμε».

Σε αυτό το πρώτο κειμενάκι, θα μου επιτρέψετε να σας πω τι σημαίνει το Μουσικό Εργαστήριο για εμένα. Στα επόμενα θα πούμε κι άλλα, άλλοτε πιο νοσταλγικά, άλλοτε καθαρά τεχνικά και άλλοτε απλά χαβαλεδιάρικα γιατί… Γιατί όχι?

Το Μουσικό Εργαστήριο είναι πολύ πολλά περισσότερα από ότι προδίδει το όνομά του. Ένας χώρος να μάθεις Μουσική, να μάθεις Πολιτισμό, να μοιραστείς, να δώσεις και να πάρεις. Πραγματικά προσπαθώ πάρα πολύ αυτή τη στιγμή να είμαι αντικειμενικός, έχω άλλα 2 word ανοιχτά και προσπαθώ να μοιράσω τις σκέψεις μου και να κρατήσω το παρόν κείμενο όσο πιο ουσιαστικό γίνεται, να σας δώσω να καταλάβετε.

Το Μουσικό Εργαστήριο είναι πρώτα από όλα οι άνθρωποί του. Αρχή των όλων ο Άγγελος, άνθρωπος ανοιχτός με τα όλα του, δίπλα στον μαθητή ανιδιοτελώς και με τα 1000, χωρίς ψιλά γράμματα. Από αυτόν αρχίζουν και σε αυτόν τελειώνουν όλα. Εμπνέει τον μαθητή και εμπνέεται από αυτόν, σε έναν αέναο κύκλο… Και κάπου εδώ μου τελειώνουν τα πολύ εύσχημα και ποιητικά και θα τα πω και αλλιώς.

Συνηθίζω να λέω ακόμα και τώρα στον Άγγελο (και να με συγχωρέσουν τα άλλα παιδιά του Εργαστηρίου που αναφέρομαι μόνο σε αυτόν, αλλά ρε παιδιά ο Μουρβάτης είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου της όλης φάσης), όποτε μιλάμε, ότι μας πήρε αγοράκια και μας έκανε άντρες. Εκεί μέσα ζήσαμε όλη τη φάση. Είχε ό,τι χρειαζόμασταν για να ζήσουμε το πάθος μας. Με όχημα το Μουσικό Εργαστήριο μπορέσαμε και πατήσαμε σανίδι να παίξουμε μουσική σε κόσμο. Οι φίλοι μου θέλανε να πάμε για καφέ και εγώ πήγαινα στο Μουσικό Εργαστήριο να κοιτάζω από την πόρτα τι δείχνει ο Άγγελος στην κιθάρα στον μαθητή που είχε μέσα εκείνη την ώρα, να χαζεύουμε τότε τον Μπάμπη τον Βαλσαμίδη να παίζει παπάδες στα drums περιμένοντας το επόμενο μάθημα, να δούμε ποιος παίζει καλύτερα το Nothing Else Matters, να πούμε τι cd αγοράσαμε από τον Ιταλό…

Δεν ξέρω, ίσως να είμαι πολύ κοντά στην όλη φάση του Μουσικού Εργαστηρίου για να είμαι αντικειμενικός τελικά. Ίσως αυτό το κειμενάκι να είναι μάταιο, αλλά κάτι έπρεπε να γράψω για τα εγκαίνια του νέου site, να κάνω ένα ψηφιακό ποδαρικό τρόπον τινά… Διάολε, ήμουν Ξάνθη στο πατρικό μου πρίν από μερικές μέρες και είδα στην κλειδοθήκη τα πρώτα κλειδιά της Ανατολικής Θράκης 8 και με πήραν τα ζουμιά! (Αφεντικό άλλαξε κλειδαριές).

Τελικά ίσως το Μουσικό Εργαστήριο δεν περιγράφεται. Απλά το ζείς, μέσα από τις νότες, τις παρέες, τα μαθήματα, τα live που οργανώνει για να ψήνονται οι μαθητές. Στο Μουσικό Εργαστήριο δεν χρειάζεται «να το έχεις», σε «έχει» αυτό…

Καλό διαδικτυακό ταξίδι Άγγελε!

Θα τα λέμε συχνά μάλλον….

Walk into the light and dissolve the chains…

Themis C. Stefanou

Αφήστε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *